En dan is het zo ver… Vandaag komt Paul Verlsuis om het gebit van Cavaleiro te verzorgen. Ik ben benieuwd of alle voorbereidingen genoeg zijn geweest…
Goed begin is het halve werk
Paul begint met Cavaleiro’s goede vriendin Bo. Bo’s gebit is al vaker gedaan en ik weet dat ze er geen groot drama van maakt. Ronja blijft bij Bo en ik haal Cavaleiro uit de paddock, zodat hij in zijn eigen tempo kan gaan kijken wat er vandaag zoal gebeurd. Anna de Winter komt nog met het idee om Paul af en toe in het voorbijgaan Cavaleiro een brokje te geven, zodat het ijs alvast wat gebroken is, voordat Paul met Cavaleiro’s gebit begint. Cavaleiro is erg nieuwsgierig en gaat vlak bij Bo staan. Dat is alvast een mooi begin!
Pasta
Om Cavaleiro te verdoven, zodat hij ook elektrisch kan worden gevijld, krijgt Cavaleiro een pasta. Ik pak Cavaleiro’s tong naar de zijkant, dat had ik van te voren al met hem geoefend en zo kan Anna de spuit onder zijn tong leegdrukken. Nu 45 min. wachten, terwijl Paul een ander paard vijlt. Bo blijft ondertussen dicht in de buurt als steun en toeverlaat.
Succes!
“Zijn gebit is echt vlijmscherp!” zegt Paul, “Ik hoop dat hij de behandeling toe laat.” Het gaat super! Eerst werkt Paul zo veel mogelijk met de hand en dan nog elektrisch. Cavaleiro doet heel goed mee! Soms doet hij een klein pasje achterwaarts, maar zodra ik hem vraag naar voren te komen doet hij dat en blijft dan weer rustig staan.
Bijkomen
Na de behandeling mag Cavaleiro niks eten, totdat hij weer goed “wakker” is. Ik zet hem in de paddock met een grasmasker op met ducktape over het graasgat. Door de warmte duurt het wat langer dan gewoonlijk, maar na ruim 2 uur vertrouw ik het wel en gaat het masker af. Cavaleiro gaat meteen lekker een beetje hooi smikkelen uit een bak samen met Bo. Ik kan wel zeggen dat ik erg opgelucht ben dat al het oefenen er uiteindelijk in geresulteerd heeft dat Cavaleiro’s gebit super gedaan kon worden en dat hij nu een goede ervaring heeft voor de volgende keer dat Paul komt.