Jullie eerste bosrit, hoe doe je dat?

Cavaleiro, mijn Lusitano, is voor zover ik weet nog nooit in het bos geweest. Hij is best een dapper paard, maar zo’n andere omgeving is heel wat voor hem.

Karakter

Om een inschatting te kunnen maken van hoe je paard zal reageren op zo’n andere omgeving is het goed om te weten hoe het karakter van je paard is. Er zijn verschillende manieren om daar naar te kijken. Er is een interessant boek van Linda Tellington Jones: “De persoonlijkheid van uw paard”, er is de indeling die Parelli gebruikt: Horsenalaty en de leer van de vijf elementen uit China die door holistisch dierenarts Eric Laarakker vertaald is naar paarden. Volgens deze laatste is Cavaleiro een hout paard. Als een dergelijk paard uit balans raakt uit zich dat in woede en frustratie. Hij komt dan in verzet. De beste manier om hier mee om te gaan is om de opdracht eenvoudiger te maken en hem daarvoor te belonen. Natuurlijk blijf ik het moment van verzet, ook voor mijn eigen veiligheid, liever voor!

Vertel wat je gaat doen

Als ik Cavaleiro ophaal uit de wei vertel ik hem wat we gaan doen. Daarbij probeer ik alle stappen te doorlopen, zodat hij weet in welke volgorde het gaat gebeuren. Ik zie het in beelden voor mij terwijl ik vertel. Paarden pakken beelden snel op. Doordat ik veel werk met telepathisch communiceren is dit voor mij een logische manier. Als je dit nooit eerder hebt gedaan, kun je het gewoon doen, wie weet helpt het!

In het bos

Het hele ritueel van met de trailer weg gaan kent hij goed. Dit geeft zo weinig stress dat hij onderweg niet mest. Op de parkeerplaats bij het bos is hij licht gespannen, maar nog steeds o.k.. Een mevrouw met een hond wil graag even dichterbij komen om te kijken hoe haar hond reageert op paarden. De hond ziet er rustig uit en Cavaleiro is honden goed gewend, dus ik geef haar toestemming om een rondje om Cavaleiro heen te lopen. De hond vindt het de normaalste zaak van de wereld en Cavaleiro ook. Het opzadelen gaat goed er is genoeg rust.

Wandelen of rijden

Rob is mee met de mountainbike en met Dotje. Zij gaan voorop. Cavaleiro en ik gaan eerst wandelen. Ik wil weten hoe hij in het bos reageert. Ik kijk goed naar zijn gezichtsuitdrukking en stem mij gevoelsmatig op hem af. Zijn neus maakt overuren, wat voor mij bevestigd dat het bos onbekend terrein voor hem is. Hier kan hij veel minder van zich af kijken dan hij gewend is, dat tezamen met alle nieuwe geuren, maakt het veel indruk op hem. Hij loopt net wat harder dan anders, maar wel met zijn hals en hoofd horizontaal en hij knippert nog met zijn ogen. Er is dus wel stress, maar het is nog binnen de grenzen. We komen een moeder met 3 jongens tegen. Eén van de jongens zal een spreekbeurt gaan houden over de natuur en schimmels in het bos in de herfst. Ze maken een foto van Cavaleiro, ook een schimmel in het bos! Tijdens deze ontmoeting merk ik dat lang stilstaan voor Cavaleiro op dit moment wel moeilijk is. Hij is duidelijk nog niet op zijn gemak. We lopen het zelfde pad weer terug. Hij briest en lijkt rustiger te worden. Ik ben toch erg benieuwd hoe hij reageert als ik op hem ga zitten en kan het (tegen beter in…??!!) niet laten om op te stappen. Eigenlijk weet ik wel dat het niet kan, maar ik zou het zo fijn vinden om in het bos te kunnen rijden… Hij is er al snel duidelijk over dat dit echt teveel voor hem is en laat dit merken door een beetje te steigeren en te bokken. Op het moment dat hij stil staat stap ik af. Als het bos wat opener wordt stap ik nog een keer op (o, wat ben ik toch hard leers..!), maar ook nu is het nog te veel. Ik hou hem graag te vriend en wil graag vanuit samenwerking met hem rijden. Ik maak mijn excuses en beloof hem dat ik mij zal beheersen en het niet meer zal proberen en dat we eerst nog vaker in het bos gaan wandelen, totdat het daar echt o.k. is.

De volgende dag

Als ik hem de volgende dag ga rijden merk ik hoeveel hij geleerd heeft inmiddels. Het is wat onrustig op stal er gaan mensen met hun paard weg en er komen mensen en paarden terug. Cavaleiro is de leider van de kudde en wil het allemaal graag in de gaten houden. Toch is hij nu met rijden o.k.. De stress van gisteren heeft hij niet meegenomen naar het rijden in de bak, terwijl het rijden in de bak toen hij bij mij kwam net zoveel stress gaf als gisteren de wandeling in het bos. Ik mag opstappen en doordat ik hem meteen wat opdrachtjes geef in stap, kan hij zich toch goed concentreren op wat wij aan het doen zijn. Hij loopt heerlijk en gebruikt in draf en galop zijn kracht en zijn stoere karakter voor het werk dat ik van hem vraag!

Share →

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *