Cavaleiro moet nodig naar de tandarts. Zijn gebit blijkt erg slecht, maar hij is zeer sceptisch naar mensen en zodoende mag Paul Versluis niet aan hem zitten. “Ik ga met hem oefenen. Als hij zo ver is, mail ik je.” En zodoende ga ik met hem aan de slag. Anna de Winter van Horse-Life-Lessons woont bij mij en geregeld geeft ze wat input, zodat ik Cavaleiro’s gedrag juist kan interpreteren en hem kan helpen waar nodig.
Oefenen
Iedere keer als ik bij hem in de buurt ben oefenen we een klein beetje. Eerst gaat het over het vertrouwen dat ik in de buurt van zijn hoofd mag komen met een rede, want dat voelt hij haar scherp aan. We oefenen dat ik twee handen om zijn hoofd mag doen. Als hij dat toe laat en stil staat laat ik meteen los. Hij heeft veel tijd nodig om te kauwen, likken, zuchten, schudden of iets dergelijks. Soms lopen we een stukje. Ik merk dat dat hem ook helpt om weer na te kunnen denken.
Letterlijk kleine pasjes
Daarna doen we de oefening pasje naar voren aan zijn oor, zijn voorlok, zijn bovenlip, onder zijn hoofd. Als hij het niet vertrouwd heeft hij de neiging naar achteren te gaan. Met deze oefening leert hij weer meer naar voren te denken. Komt hij naar voren, dan kriebel ik hem op de plek waar ik hem naar voren vroeg.
Aan de slag met zijn mond
Nu is de oefening lippen van elkaar en blijven staan aan de beurt. Hij pikt het snel op en begint het zelfs leuk te vinden. Ik mag ook het tandsteen wegkrabben met mijn nagels. We gaan een stapje verder en leer hem dat ik zijn tong pak. Eerst doe ik alles zo kort mogelijk. Iedere keer dat hij probeert mee te doen beloon ik met kriebelen en los laten en geef ik hem ruim de tijd om te kauwen en ga een stukje met hem lopen als ik het gevoel heb dat hij dat nodig heeft om beter na te kunnen denken.
Injectie nabootsen
Cavaleiro’s gebit moet gedeeltelijk elektrisch gedaan worden. Daarvoor moet hij verdooft worden. Samen met Anna oefen ik het geven van een injectie. We gebruiken hier een satéprikker voor. Ik vraag Cavaleiro om mijn hand aan te raken in zo’n positie dat de ader goed te vinden is en Anna prikt hem met de satéprikker. Het gaat prima.
Oefenen met geluid
Nu dit allemaal wel lekker gaat ben ik benieuwd wat hij van het geluid van de tondeuse vindt, als alternatief voor het elektrisch vijlen. Ik leg de tondeuse op de poetsplaats bij de schuur en doe hem aan. Cavaleiro wil wel mee de paddock uit, maar geen stap richting de poetsplaats. De afstand tussen hem en de tondeuse is zo’n 15 tot 20 meter! Dat geeft te denken… Waarschijnlijk is hij als jong paard helemaal kaal geschoren, zoals veel gedaan wordt in Portugal bij de jonge paarden die met de kudde de natuur in gaan. Om te voorkomen dat hun manen en staart vol komen te zitten met distels en ander onkruid, wordt alles afgeschoren… Reageerd hij nu zo, omdat het geluid hem doet denken aan het scheren van toen? Dan is er flink over zijn grenzen gegaan… Door goed te kijken naar: waar doet hij zijn best, waar zit echt de grens en deze respecteren, hem uitnodigen en niet pushen, hem op tijd naar een veilige plek brengen en hem helemaal de hemel in prijzen als hij mee doet, wordt hij in rap tempo dapperder. In 3 dagen gaat hij van sceptisch naar nieuwsgierig. Het gevolg is dat ik op de derde dag de tondeuse tegen zijn wang kan houden terwijl hij aan is en dat Cavaleiro naar de tondeuse toe durft te bewegen.
Ik denk dat we er behoorlijk klaar voor zijn!!
